جوان سرش را زیر انداخته بود و در میان جمعیت نشسته بود.

مردم برای دعای باران آمده بودند.مدتها بارانی نباریده بود؛ خشکسالی امان مردم را بریده بود، گیاهان نابود شده بودند.

حتی پاره ی ابری در آسمان نمی آمد.

قوم بنی اسرائیل نزد پیامبرشان رفتند.

تنها راه چاره او بود و این مشکل تنها بدست او حل میشد.

دستانش میلرزید ،نگاهش را به آسمان دوخت ، امیدش به کرم و لطف خداوند بود زیرا اوست خداوند بخشنده و مهربان.

اما؛ هر چه دعا کرد و نگاه امیدارش را به آسمان دوخت نتیجه ای نداشت.

حتی نسیمی نمیوزید، چه برسد به شمیم باران.

پیامبر رو به سوی پروردگار کرد و پرسید:

از چه بابت بر ما قهر گرفتی و دعای ما را نمیپذیری؟

ندا آمد:

در قوم بنی اسرائیل گنه کاریست که میبایست از گناهش توبه کند یا اینکه این سرزمین را ترک بگوید تا دعاهایتان به اجابت برسد.

پیشانیش را عرق شرم گرفت ، آرام از  جمعیت کناره گرفت و به گوشه ای رفت.

در دلش غوغایی بود.

در دلش گفت:

پروردگارا.

خداوندا،پناهم تویی ؛نگذار آبرویم در مقابل بندگانت برود.

و همچنان از باران خبری نبود.

جوان با عجز تمام گفت:

خداوندا من از گناهی که مرتکب شدم توبه میکنم؛و هرگز توبه خویش نمیشکنم.

اما...زمین هنوز تشنه قطره های باران بود.

جوان دستش را به زمین گذاشت و از جایش برخاست.

از چشمان منتظر و شرمسارش قطره ای اشک بر زمین چکید.

و آسمان...باریدن گرفت.

و حضرت موسی(علیه السلام) نماز شکر بجای آورد.

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگ.

وَالَّذِی نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَنْشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَیْتًا  کَذَلِکَ تُخْرَجُونَ**سوره مبارکه زخرف-آیه11**

و آن که از آسمان آبى به اندازه نازل کرد ، پس به وسیله آن سرزمینى مرده را زنده کردیم ، [و] همین‏گونه شما را [درقیامت از گورها] بیرون مى‏آورند؛«11»

 «سَقَیتُکُمْ بِالَّذِی مَنَعْتُکُمْ بِهِ؛ شما را به خاطر همان شخصی که به سبب او باران را قطع کرده بودم، سیراب کردم.» (یعنی توبه او باعث باریدن باران گردید)

لطفا در صورت کپی برداری منبع ذکر گردد.شایگان.

بابلیان،مصریان، یونانیان و چینی ها هر کدام واحدها و اجزاء اندازه گیری طول و دیگر کمیّات فیزیکی، نظیر مساحت، وزن و حجم مایعات،خاصِ خود داشتند.

در قرن سیزدهم میلادی انگلیسی ها ، معیار یارد را ابداع نمودند و آنرا به3فوت(پا) و هر فوت را به 12 اینچ تقسیم نمودند.علاوه بر این میله ای را که اندازه اش برابر 5/5 یارد بود و نیز واحد طولی را که یک هشتم میل درازا داشت ارائه دادند.در سال 1878 برای یارد تعریف جدیدی عنوان شد که عبارت بود از "خط مستقیم یا فاصله بین مرکز دو میله یا سوزن طلائی یا برنزی ...در شرایطی که درجه حرارت محیط 62درجه فارنهایت بوده و غلطکهای برنزی به عنوان تکیه گاه در زیر آن قرار گیرد تا از خم شدن میله جلوگیری شود"

انقلاب فرانسه سیستم متریک را به ارمغان آورد.

در سال 1792لویی شانزدهم فرمانی صادر کرد که به موجب آن دو مهندس مأمور شدند با مقیاس متریک به اندازه گیری نصف النهاری که از بارسلون اسپانیا تا دانکرک فرانسه امتداد داشت ، مبادرت نمایند.لاکن بدلیل وقوع جنگ داخلی انجام این امر سالها به درازا کشید.

چهار سال پس از آن یعنی در سال 1795مقیاس متر موقتی توسط مجمع فرانسوی تعیین گردید؛ این معیار متر عبارت بود از: 

"یک ده میلیونیم از ربع نصف النهاری از کره زمین".

مجددا در ماه اکتبر سال 1960 تعریف جدیدی از متر عنوان شد که عبارت بود از طول موج1650753/73 در خلاء و در طیف نارنجی-قرمز کریپتون86.

 

 

Yard and inch

In a law of 1439 (18 Henry VI. Cap. 16.) the sale of cloth by the "yard and handful" was abolished, and the "yard and inch" instituted.^[1]

There shall be but one Measure of Cloth through the Realm by the Yard and the Inch, and not by the Yard and Handful, according to the London Measure.

According to Connor, cloth merchants had previously sold cloth by the yard and handful to evade high taxes on cloth (the extra handful being essentially a black-market transaction). Enforcement efforts resulted in cloth merchants switching over to the yard and inch, at which point the government gave up and made the yard and inch official. In 1552, the yard and inch for cloth measurement was again sanctioned in law (5 & 6 Edward VI Cap. 6. An Act for the true making of Woolen Cloth.)^[2]

"XIV. And that all and every Broad Cloth and Clothes called Taunton Clothes, Bridgwaters, and other Clothes which shall be made after the said Feast in Taunton, Bridgwater or in other Places of like Sort, shall contain at the Water in Length betwixt twelve and thirteen Yards, Yard and Inch of the Rule, and in Breadth seven Quarters of a Yard: (2) And every narrow Cloth made after the said Feast in the said Towns or elsewhere of like Sorts, shall contain in the Water in Length betwixt three and twenty and five and twenty Yards, Yard and Inch as is aforesaid, and in Breadth one Yard of like Measure; (3) and every such Cloth, both Broad and Narrow being well scowred, thicked, milled and fully dried, shall weigh xxxiv. li. the Piece at the least."

"XV. And that all Clothes named Check-Kersie and Straits, which shall be made after the said Feast shall contain being wet between seventeen and eighteen Yards, with the Inches as is aforesaid, and in Breadth one Yard at the least at the Water; and being well scowred, thicked, milled and fully dried, shall weigh xxiv. li. the Piece at the least."

And once in legislation of 1557-8 (4 & 5 Philip and Mary Cap. 5. An act touching the making of woolen clothes. par. IX.)^[3]

"IX. Item, That every ordinary kersie mentioned in the said act shall contain in length in the water betwixt xvi. and xvii. yards, yard and inch; and being well scoured thicked, milled, dressed and fully dried, shall weigh nineteen pounds the piece at the least:..."

As recently as 1593 we find the same principle mentioned once again (35 Elizabeth. Cap. 10. An act for the reformation of sundry abuses in clothes, called Devonshire kerjies or dozens, according to a proclamation of the thirty-fourth year of the reign of our sovereign lady the Queen that now is. par. III.)^[4]

"(2) and each and every of the same Devonshire kersies or dozens, so being raw, and as it cometh forth off the weaver"s loom (without racking, stretching, straining or other device to encrease the length thereof) shall contain in length between fifteen and sixteen yards by the measure of yard and inch by the rule,..."

 

Conversions

• international yard (defined 1959):

1 yard = 0.9144 metre.

• pre-1959 US yard - defined 1869, implemented 1893

For survey purposes, certain pre-1959 units were retained, usually prefaced by the word "survey," among them the survey inch, survey foot, and survey mile, also known as the statute mile. The rod and furlong exist only in their pre-1959 form and are thus not prefaced by the word "survey." However, it is not clear if a "survey yard" actually exists. If it did, its hypothetical values would be as follows:

3937 survey yard = 3600 metre

1 survey yard ≈ 0.91440183 metre

0.999998 survey yard = 1 yard (exact)

1 statute mile = 8 furlongs = 80 chains = 1760 yards

 

History of the metric system and its adoption in the USA .[6]

 The metric system is a system of measurement which was developed over many years, and traces its origin to a 1585 book entitled "The Tenth," by Simon Stevin, who suggested that a decimal system be used for weights and measures.  Around 1670, Gabriel Mouton, a French vicar who studied mathematics and astronomy, proposed a decimal system of measurement based on the size of the earth.  In 1790, Thomas Jefferson proposed a decimal-based system of measurement for the United States and France"s King Louis XVI authorized scientific investigations aimed at reforming French weights and measures.  The development of the first "metric system" arose out of these investigations.

In 1795, France officially adopted the metric system.  Many years later, the use of the metric system was made legal (but not mandatory) in the United States by the Metric Act of 1866.

During the early 1870s, a series of meetings was held to reformulate the metric system and refine the accuracy of its standards.  In 1875, at The Convention of the Metre in Paris, the United States committed to the development of an internationally recognized metric system by signing the "Treaty of the Meter," along with 16 other nations.  This treaty established the International Bureau of Weights and Measures (BIPM) in Sevres, France, to provide standards of measurement for use worldwide.

In 1893, metric standards developed under the auspices of the BIPM were adopted as the fundamental standards for length and mass in the USA.  The conversion ratios between our customary measures — the foot, mile, acre, gallon, etc. — and metric system units were defined at that time.

In 1960, the General Conference of Weights and Measures, the metric system"s governing body which is comprised of Treaty of the Meter signatory nations, approved an updated version of the metric system, known as the International System of Units, abbreviated SI.

In 1968, the United States Congress authorized a three-year study of measurement systems in the USA, and in 1975, Congress passed the Metric Conversion Act of 1975 "to coordinate and plan the increasing use of the metric system in the United States."  The U.S. Metric Board was established and a process of voluntary conversion was begun. However, the efforts of the Metric Board were largely ignored by the American public, and the Metric Board was dis-established in 1982.  More recently, in the Omnibus Trade and Competitiveness Act of 1988, Congress amended the Metric Conversion Act of 1975 and designated the metric system as the preferred system of weights and measures for United States trade and commerce.

Today, some business and technology companies in the USA use the metric system, and many products specify both English and metric units.  But the American public has decided, collectively, that the short term costs and disruptions of converting to the metric system would outweigh the potential long term benefits.

Source:

1-· ^ Statutes at Large. 1763. p. 594. Retrieved 8 January 2012.

2-· ^ Owen Ruffhead, ed. (1763). The statutes at large. 2. p. 442. Retrieved 29 February 2012.

3-· ^ Great Britain; Pickering, Danby (1763). Danby Pickering. ed. The statutes at large. 6. Printed by J. Bentham. p. 96. Retrieved 29 February 2012.

4-·  ^ Great Britain; Pickering, Danby (1763). The statutes at large]. 6. Printed by J. Bentham. p. 444. http://books.google.com/books?id=dvouAAAAIAAJ&pg=PA444. Retrieved 29 February 2012.

5.http://www.fttoolkit.co.uk/2011mediakit/history_video.html

6.http://www.metricconversion.us/system.htm

لطفا در صورت کپی برداری منبع ذکر گردد.شایگان.

 

وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(دفتر اول)

وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(دفتر دوم)

وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(دفتر سوم)

پس زا آنکه حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم)مردم را به بیرون شهر کشانید و باز دعوت خویش را در ملا عام و در حضور خویشانش بازگو کرد.ابو لهب از خشم بر افروخته فریاد کرد:

دستانت  بریده باد ! ما را فقط برای این سخنان بیهوده بی اینجا کشاندی؟ تمام وقتمان را به بیهودگی تلف کردی.شروع به دشنام دادن به آنحضرت کرد و به شدت حضار را متفرق میساخت.

حضرت محمد  (صلی الله علیه و آله وسلم) ساکت ماند و فقط عموی خود را نظاره میکرد که چگونه در میان مردم میرود و سعی در پراکنده کردن آنها دارد.زن ابولهب (جمیله)؛ خواهر ابو سفیان نیز شوهرش را در ناسزا گویی و اتهام به آنحضرت همراهی میکرد و شعرهایی که جهت نکوهیدن او سروده بود و شعرهایی که به سفارش و دستورش ابو سفیان بن حارث و عبدالله بن زبعری و عمروبن عاص سروده بودند با صدای بلند و بصورت تمسخر آمیز میخواند.(خداوند در قرآن در این باره میفرماید: فَقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِن قِوْمِهِ مَا نَرَاکَ إِلاَّ بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاکَ اتَّبَعَکَ إِلاَّ الَّذِینَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِیَ الرَّأْیِ وَمَا نَرَى لَکُمْ عَلَیْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّکُمْ کَاذِبِینَ**سوره مبارکه هود-آیه 27**

پس، سران قومش که کافر بودند، گفتند: «ما تو را جز بشرى مثل خود نمى‏بینیم، و جز [جماعتى از] فرومایگانِ ما، آن هم نسنجیده، نمى‏بینیم کسى تو را پیروى کرده باشد، و شما را بر ما امتیازى نیست، بلکه شما را دروغگو مى‏دانیم.»

جهت خواندن تفسیر این آیه به لینک زیر مراجعه فرمائید.

لینک تفسیر آیه فوق

مردم ناسزا میگفتند و تمسخر میکردند و در بین دشنامها و تهمت ها و تمسخرها ؛حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) را در بلندی کوه صفا رها کردند و رفتند.

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) با نگاه های آرامش مردمی که خداوند اورا برای دعوت و هدایتشان مبعوث کرده بود  نظاره میکرد و میدید که ابو لهب و همسرش جمیله چه تلاشی برای کذب خواندن او دارند.

ناگهان صدایی شنید که میگوید:

 تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ (1)مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَ مَاکَسَبَ (2) سَیَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (3) وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ(4) فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ(5)

بریده باد دو دست ابی لهب (مرگ بر او باد) (1)

ثروتش و آنچه از امکانات به دست آورد چیزى [از عذاب خدا را که در دنیا عذاب استیصال است] از او دفع نکرد .(2)

به زودی وارد آتشی شعله ‏ور شود(3)

و [نیز] همسرش که هیزم‏کش است [در آتش شعله‏ ور وارد شود . ] (4)

[همان که] بر گردنش طنابى تابیده از لیف خرماست .(5)

ادامه دارد...

لطفا در صورت کپی برداری منبع ذکر گردد.شایگان.

سلام بر تو ای بانوی بی مثال،ای کوثرِ یگانه یِ خالقِ هستی ؛یا فاطمه الزهرا(سلام الله علیها).

 ای شمیم شجره طوبای بهشت ، ای بانوی نور و آفتاب، ای کوثر مینو و ای چشمه ی بی منتهای عفاف ، از چه ات بگویم ،که زبان من قاصر است از توصیف گوشه ای از وجودت.بی بی خوشا بحال آن هجده سالی که با حضور تو شکفتند ؛ هجده بهارکه با وجود مبارکت بهارستان بود، هجده تابستانی که از برکت شما گرما گرفت و پر بار شد ، هجده پاییزی که از حضورت غم برگریزان نداشتند و هجده زمستانی که برکت بارش و نوید بخش بهارشان بودید  .

بی بی میدانم که تو آگاهانه شهادت را شیر مینوشاندی و عاشقانه شهادت را پرورش میدادی در دامان آسمانیت.ای آموزگار شهادت چه خوب شهادت را معنا بخشیدی و چه نیکو شهادت را به کربلا تقدیم کردی و چه نیکو اسلام را زنده نگاه داشتید.براستی کربلا به دامان پاکت متولد شد،پرورش یافت و چه بی مثال به بار نشست.بی بی بگذار به دلم نماند، بگذار بگویم که میدانستی گیسوان اسارت را چه آگاهانه شانه میزدید. 

ای روشنی دیده ی پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم)،چه گذشت بر  مولایم حضرت علی (علیه السلام) وقتی کوثرِ بهشتیش رخت بر بست به وصال دوست.شیر خدا چه غریبانه غروب خورشید رسالت را به سوگ نشست ؛ او دیگر بی تا شده بود. 

یا فاطمه الزهرا(سلام الله علیها).... به همه گفته ام....شما آسمانیتر از آن بودید ...که در خاک بمانید...دیگر محل دفن برای شما معنایی ندارد بی بی...

 

 یَا فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ یَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ یَا قُرَّةَ عَیْنِ الرَّسُولِ یَا سَیِّدَتَنَا وَ مَوْلاتَنَا إِنَّا تَوَجَّهْنَا وَ اسْتَشْفَعْنَا وَ تَوَسَّلْنَا بِکِ إِلَى اللَّهِ وَ قَدَّمْنَاکِ بَیْنَ یَدَیْ حَاجَاتِنَا یَا وَجِیهَةً عِنْدَ اللَّهِ اشْفَعِی لَنَا عِنْدَ اللَّهِ 

 

 

دلش پر از آشوب بود، بیابان را میپیمود و ذکر خداوند میگفت.

از خویشان و قومش دل بریده ،ودیارش را ترک گفته بود.آخر تاب دیدن نگاه های سنگینشان را نداشت.نمیخواست هیچ بشری بارداربودنش را ببیند،نمیخواست چیزی بشنود یا چیزی بگوید.

طاقت شنیدن طعنه ها و بد گفتن ها را نداشت.زمان متولد شدن کودکش نزدیک و نزدیکتر میشد.

تشنه و گرسنه بود ،نه آبی و نه غذایی داشت.تنها بود و بیکس،یاور و یاررسی نداشت. ناله می کرد و خدا را زیر لب میخواند.

قدم میزد و میگفت:

ای کاش پیش از این میمردم.

چند گامی بیشتر نرفته از درد خسته میشد و جایی مینشست و میگفت:

ای کاش هرگز نبودم و نامی از من در عالم نبود.

تاب و توانی برایش نمانده بود، تحمل این همه سختی برایش دشوار شده بود، تنها ایمانش بود که برایش مانده بود.ایمان به خداوند یکتا.

به خداوندی که هر لحظه به یادش بود و میخواندش و ازو درخواست یاری میکرد.

بالاخره به درخت نخلی رسید.آرام نشست و به درخت تکیه داد.

تشنگی امانش را بریده بود،لبهایش خشک و ترک خورده.دیگر توانی در بدنش نبود،از فرط گرسنگی دست و پایش میلرزید.

به یکباره ندایی از درخت برخاست.

محزون مباش.

چشمه آبی در زیر پایت جاری میشود و رطب های تازه بر بالای درخت می روید.

آنگاه درخت را تکان ده تا رطب های تازه برای تو بریزد.

پس از این آب زلال بنوش و از آن رطب ها اطعام کن.

و چشمانت را  به سیمای زیبای فرزندت ،عیسی منور کن.

که پروردگارت هیچگاه ایمان آورندگانش را بی یاور و تنها نمیگذارد.

**سوره مبارکه مریم -آیه24الی34)**

 

فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیًّا    «24»

پس از زیر [پاى] او [فرشته] وى را ندا داد که غم مدار پروردگارت زیر [پاى] تو چشمه آبى پدید آورده است 

وَهُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَیْکِ رُطَبًا جَنِیًّا «25»

و تنه درخت‏خرما را به طرف خود [بگیر و] بتکان بر تو خرماى تازه مى‏ریزد 

فَکُلِی وَاشْرَبِی وَقَرِّی عَیْنًا فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْمًا فَلَنْ أُکَلِّمَ الْیَوْمَ إِنسِیًّا «26»

و بخور و بنوش و دیده روشن دار پس اگر کسى از آدمیان را دیدى بگوى من براى [خداى] رحمان روزه نذر کرده‏ام و امروز مطلقا با انسانى سخن نخواهم گفت 

فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا یَا مَرْیَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَیْئًا فَرِیًّا «27»

پس [مریم] در حالى که او را در آغوش گرفته بود به نزد قومش آورد گفتند اى مریم به راستى کار بسیار ناپسندى مرتکب شده‏اى 

یَا أُخْتَ هَارُونَ مَا کَانَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا کَانَتْ أُمُّکِ بَغِیًّا «28»

اى خواهر هارون پدرت مرد بدى نبود و مادرت [نیز] بدکاره نبود 

فَأَشَارَتْ إِلَیْهِ قَالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَن کَانَ فِی الْمَهْدِ صَبِیًّا «29»

[مریم] به سوى [عیسى] اشاره کرد گفتند چگونه با کسى که در گهواره [و] کودک است‏ سخن بگوییم 

قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتَانِیَ الْکِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا «30»

[کودک] گفت منم بنده خدا به من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است 

وَجَعَلَنِی مُبَارَکًا أَیْنَ مَا کُنتُ وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّکَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا «31»

و هر جا که باشم مرا با برکت‏ ساخته و تا زنده ‏ام به نماز و زکات سفارش کرده است 

وَبَرًّا بِوَالِدَتِی وَلَمْ یَجْعَلْنِی جَبَّارًا شَقِیًّا «32»

و مرا نسبت به مادرم نیکوکار کرده و زورگو و نافرمانم نگردانیده است 

وَالسَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدتُّ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا «33»

و درود بر من روزى که زاده شدم و روزى که مى‏میرم و روزى که زنده برانگیخته مى‏شوم 

ذَلِکَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِی فِیهِ یَمْتَرُونَ «34»

این است [ماجراى] عیسى پسر مریم [همان] گفتار درستى که در آن شک میکنند 

 

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگ.

لطفا در صورت کپی برداری منبع ذکر گردد.شایگان.

 

زمان کیفیت اساسی طبیعت است.اندازه گیری زمان زیربنای علوم محسوب میگردد.سومری ها نخستین بار مبادرت به تقسیم سال و روز به واحدهای جزئی تر نمودند،سال شامل دوازده ماه میشد و هر ماه 30 روز داشت.کاهنان مصری سال را به 365روز تقسیم کردند.کل روشنایی خورشید در یک روز به ده ساعت تقسیم میشد که با ده انگشت دست مطابقت داشت و برای سپیده دم و غروب آفتاب نیز یک ساعت برای هر یک منظور می گردید، که مقدار کل ساعات روشنی را به 12 ساعت میرساند.

طول مدت شب نیز به 12ساعت تقسیم میشد، که طول مدت یک شبانه روز را به 24 ساعت میرساند.ساعات روشنایی روز را توسط ساعت های آفتابی علامت گذاری می نمودند،و ساعات شب را با ظاهر شدن ستارگان علامت گذاری میکردند.بدین ترتیب طول روشنایی روز و تاریکی شب یکنواخت نبوده،و بستگی به عبور فصلی خورشید و طلوع ستارگان داشت.

آغاز واقعی سنجش زمان با ساعت آبی توأم بود، ساعتی که از طریق خالی شدن و پر شدن ظرفی، زمان را مورد سنجش قرار میداد.هر چه ساعت آفتابی متداولتر میشد، درک زمان به عنوان چیزی نظیر واقعیتی در جریان که مستقل از کائنات عمل میکرد، مطرح شد.

در قرن دهم میلادی دانشمندان مسلمان عرب ساعت آفتابی تکامل یافته ای را ابداع کردند که به دقت ساعات روز را در طول سال نشان میداد،که بعنوان نخستین معیار ثابت زمان سنجی محسوب گردید.

در قرن سیزدهم میلادی ساعت های مکانیکی با حرکاتی یکنواخت زمان را اندازه میگرفتند. اروپائیان در طول قرن هفدهم و هجدهم میلادی دقت در اندازه گیری زمان را پیگیر شدند.

در ماه اکتبر سال 1960میلادی یازدهمین کنفرانس عمومی در مورد معیارهای اندازه گیری در شهر پاریس تشکیل جلسه داد و اصلاحاتی را در مورد دقت وقایع تاریخی از طریق بیان ثانیه به عنوان مدت زمان 9.192.631.770سیکل از تشعشع حاصل از دوره انتقالی خاص یا تغییر در سطح انرژی اتم سسیوم(Cesium) اعمال نمودند.

 

?What is a Cesium Atomic Clock

Since the 1950"s, NRC has used cesium atomic clocks, which are the world"s best timekeepers. They use the exquisite reproducibility of spinning atoms of the element cesium. Pure cesium is a beautiful silver-gold coloured metal that melts just above room temperature. It is uncommon only because it combines so easily with other common elements.

The glass vial in this picture contains a gram of cesium: one year"s supply for a typical atomic clock, which does not recirculate the cesium atoms. A gram of cesium could be found in about a cubic foot of ordinary granite. Natural cesium is pure cesium-133 (55 protons and 78 neutrons in the nucleus, 55+78=133): it is non-radioactive.

Cesium-133 atoms are sent from end to end in the vacuum tank of an atomic clock, as illustrated here. In the clocks at NRC, they travel up to 5 metres at about 250 m/s. NRC"s largest cesium clock is shown below.

?How does it all work

Cesium is evaporated at the cesium source to form a beam of well-separated cesium atoms that travel without collisions at about 250 m/s, through a vacuum maintained by the vacuum pump.

The A magnet selects cesium atoms with their atomic magnets pointing one way (those in the f=3 level of the ground state of the cesium-133 atom), and sends other atoms to be absorbed by a carbon getter.

Some atoms have their magnets set spinning by microwaves in the Ramsey cavity. Allowing for tiny corrections, their magnetization spins at 9 192 631 770 rotations per second in a very uniform magnetic field, the C field of less than 1/10 the Earth"s magnetic field. Magnetic shielding isolates the atoms from outside magnetic fields. (Quantum mechanics describe these cesium-133 atoms as an oscillating combination of the two hyperfine levels, f=4 and f=3.)

The spinning is stopped by the microwaves at the other end of the Ramsey cavity.

The B magnet collects the cesium atoms that stayed in step with the microwaves, and which now have their magnetization pointing the other way (the cesium-133 atoms in the f=4 level). The B magnet deflects the in-step atoms towards a detector, the hot wire cesium ionizer and ion collector. The other atoms are absorbed by another carbon getter.

The quartz oscillator is adjusted automatically by the servo control to maximize the number of cesium ions collected, keeping the microwaves in step with the spinning of the cesium atoms. After the small remaining biases are measured and eliminated, the output frequency is a very accurate 10 000 000 Hz, accurate to about 5 parts in one hundred thousand billion when averaged over a day. This is a frequency standard, suitable for use in metrology, communications, and many other applications in engineering or science.

A cesium atomic clock needs a few other parts. Simple electronics counts the output cycles of the quartz oscillator, and issues a pulse every 10 million cycles - exactly 1 second apart. When first started, the atomic clock"s time is set with respect to International Atomic Time (TAI, Temps Atomique International) - which has been kept by generations of atomic clocks since 1958 when it was set relative to astronomical time. Other circuits count the atomic clock"s minutes, hours, days, years, decades, centuries, millennia..

Source:http://www.nrc-cnrc.gc.ca/eng/ibp/inms/about/faq-time.html

لطفا در صورت کپی برداری منبع ذکر گردد.شایگان.

 

پیامبر اکرم(صلى الله ‏علیه ‏و ‏آله)می فرماید:

<<طَـلَبُ الْعِلْمِ فَریضَةٌ عَلى کُلِّ مُسْلِمٍ ، فَاطْلُبُوا الْعِلْمَ مِنْ مَظانِّهِ ، وَاقْتَبِسوهُ مِنْ اَهْلِهِ>>

** در پى دانش بودن، بر هر مسلمانى واجب است، پس دانش را از جایى که احتمال بودنش هست، بجویید و آن را از اهلش فراگیرید   ** کلینی، کافی، ج 1، ص 30---امالى طوسى، ص 569، ح 1176.  

عده ای بر این باور هستند که در قرآن کریم تعریفی از علم به میان نیامده است و فقط به فضایل علم آموزی و کسب علم اشاره شده است.

حال سوال پیش می آید که قرآنی که از جانب خداوند متعال برای هدایت انسانها فرستاده شده است، قرآنی که در آن اینهمه از علم سخن بمیان آمده است ،نمیتوان تعریفی از علم استخراج و استنباط کرد؟ 

میشود یکی از ساده ترین تعاریف علم، در قرآن کریم را در این آیه مبارکه استنباط کرد:

وَلَا تَقْفُ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ   إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولَ ئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا**سوره مبارکه اسراء-آیه36**
و از چیزى که به آن علم ندارى [بلکه برگرفته از شنیده‏ها ، ساده‏نگرى‏ها ، خیالات و اوهام است] پیروى مکن ؛ زیرا گوش و چشم و دل] که ابزار علم و شناخت واقعى‏اند] موردِ بازخواست اند .«36»

با کمی توجه میتوانیم مشاهده کنیم که در این آیه علم ،شناخت ، درک و دریافتی ذهنی از موضوعیست که از طریق حواس ما از جمله گوش و چشم و حواس دیگر بدست می آید ، در واقع جوارح و حواس ما نقش ابزار بدست آوردن علم را بازی میکنند.

پس این تعریفیست از علمِ انسانی ،که با استفاده از خصوصیات انسانیامان اعم از حواس و اعضا و تجربیات میتوانیم بدست آوریم.

در آیه ای دیگر میخوانیم:

وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ   إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ   وَإِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا**سوره مبارکه نجم-آیه28** 

و آنان را به این کار هیچ علم و معرفتی نیست . [آنان] فقط از گمان پیروى مى‏کنند ، و بى‏تردید گمان [که حالتى پوچ و بى‏پایه است انسان را] براى دریافت حق هیچ سودى نمى‏دهد .«28»

از این آیه شریفه چنین استنباط میشود که علم به حقایق میپردازد و انسان را بسوی حقیقت ها راهنمایی میکند.و این تعریفی دیگر از علم است.

و حتی اشاره به این موضوع که علم با خواندن و نوشتن انتقال میابد و اینکه یکی از راههای کسب علم گوش فرا دادن به سخنان خداوند در قرآن کریم است و اینطور میشود استنباط کرد که علم نیاز به آموزش دارد و کسی که عالم است.
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ (4) عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ(5)**سوره مبارکه علق-آیه 4و5**
همان که به وسیله قلم آموخت ،«4» [و] به انسان آنچه را نمى‏دانست تعلیم داد .«5»

ن   وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ**سوره مبارکه قلم-آیه1**

ن ، سوگند به قلم و آنچه مى‏نویسند ،«1»

البته ناگفته نماند که عملکرد حواس ما برای درک کامل علوم محدود است و این یکی از نواقص علوم و دانش بشری است که خداوند در قرآن کریم به آن پرداخته است:

به جمله زیر خط دار توجه کنید.

وَتَحْسَبُهُمْ أَیْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ   وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَذَاتَ الشِّمَالِ   وَکَلْبُهُمْ بَاسِطٌ ذِرَاعَیْهِ بِالْوَصِیدِ  لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَیْهِمْ لَوَلَّیْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا**سوره مبارکه کهف-آیه18**

و آنان را گمان مى‏کنى که بیدارند ، در حالى که خوابند ، و آنان را به جانب راست و جانب چپ مى‏گردانیم ، و سگشان دو دستش را در آستانه غار گسترانیده است . اگر بر آنان آگاه مى‏شدى از آنان روى برتافته و مى‏گریختى و همه وجودت از [دیدن] آنان پر از ترس مى‏شد .«18»

قَالَ بَلْ أَلْقُوا  فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِیُّهُمْ یُخَیَّلُ إِلَیْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَى**سوره مبارکه طه-آیه66** 

گفت : بلکه شما بیفکنید . [چون افکندند] ناگهان ریسمان‏ها و چوب‏دستى‏هایشان بر اثر جادویشان در خیال ، چنان وانمود شد که با سرعت به راه افتادند .«66»

وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ کَسَرَابٍ بِقِیعَةٍ یَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً حَتَّى إِذَا جَاءَهُ لَمْ یَجِدْهُ شَیْئًا وَوَجَدَ اللَّهَ عِنْدَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ  وَاللَّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ**سوره مبارکه نور-آیه 39**
و کافران اعمالشان مانند سرابى در بیابانى مسطّح و صاف است که تشنه آن را [از دور] آب مى‏پندارد ، تا وقتى که به آن رسد آن را چیزى نیابد ، و خدا را نزد اعمالش مى‏یابد که حسابش را کامل و تمام مى‏دهد ، و خدا حسابرسى سریع است .«39»

وَجَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لَا یُبْصِرُونَ**سوره مبارکه یس-آیه9** 

و از پیش رویشان حایلى و از پشت سرشان] نیز] حایلى قرار داده‏ایم ، و به صورت فراگیر دیدگانشان را فرو پوشانده‏ایم ، به این خاطر حقایق را نمى‏بینند ،«9»

 

وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی وَمَا أُوتِیتُم مِّن الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِیلاً **سوره مبارکه اسراء-آیه 85**

و در باره روح از تو مى‏پرسند بگو روح از [سنخ] فرمان پروردگار من است و به شما از دانش جز اندکى داده نشده است<<85>>

همچنین خداوند در سوره مبارکه زلزال برای بیان این حقیقت که علم و دانش انسان محدود است تاکید فراوان میکنند بر این موضوع که  در زمان وقوع قیامت بسیاری از حقایق را آشکار میسازد.

البته شایان ذکر است که برداشتی که از آیات قرآنی حاصل میشود میبایست بر اساس مبناها و روشهای معصومین علیهم السلام باشد که دریافت و فهم کامل قرآن را داشته اند که در غیر اینصورت دچار تفسیر به رای میشویم و امکان دارد راه غلط پیش گیریم.

در روز رستاخیز تمام اعضاء و جوارح ناگزیرند که واقعیات را اعتراف کنند،بنابراین هر انسانی ناگزیر باید ازپیروی چیزی که علم به آن ندارد پرهیز کند زیرا اعضاء و جوارح و ابزار تحصیل و فراگیری علوم به زودی در پیشگاه خداوند گواهی خواهند داد و از شما خواهند پرسید که آیا قلب وگوش و چشمت را در علم پیروی کرده ای؟و اگر در غیر علم پیرو بودی چرا اینگونه کرده ای؟ 

در مورد تعریف علم تعاریف مختلفی شده است:

ظهور شیء نزد  مجرد<< استاد عابدی>>**حضور  مجرد نزد مجرد <<علامه طباطبایی>>**حضور شیء نزد  مجرد << آیت الله مصباح>>

و اما مقام و مرتبه دانشجو و کاسبان علم:

«رسول خدا(ص) فرمود: کسی‌که در راهی رود که در آن دانشی جوید خدا او را به راهی سوی بهشت برد، همانا، فرشتگان با خرسندی بالهای خویش به راه دانشجو فرو نهند و اهل زمین و آسمان تا برسد به ماهیان دریا برای دانشجو آمرزش طلبند و برتری عالم بر عابد مانند برتری ماه شب چهارده‌است بر ستارگان دیگر و علما وارث پیامبرانند زیرا پیامبران پول طلا و نقره به جای نگذارند بلکه دانش بجای گذارند، هر که از دانش ایشان برگیرد بهره فراوانی گرفته‌است.»

اصول کافی جلد اول

لطفا در صورت کپی برداری منبع ذکر گردد.شایگان.

**دست آن شیخ ببوسیـــــد که تکفیرم کرد**

**محتسب را بنوازیــــــــد کــــــــــــه زنجیرم کرد**

**معتکف گشتــم از این پس، به در پیر مغان**

**که به یک جرعه مى از هر دو جهان سیرم کرد**

**آب کوثر نخــــــــــــــورم، منّت رضوان نبرم**

**پرتــــــــــــو روى تو اى دوست، جهانگیرم کرد**

**دل درویش به دست آر کــه از سرّ اَلَست**

**پـــــــــــــــــــــرده بـرداشته، آگاه ز تقدیرم کرد**

**پیر میخانه بنــــازم که به سر پنجه خویش**

**فــــــــــانیـــم کرده، عدم کـرده و تسخیرم کرد**

**خادم درگه پیرم کـــــــــــه ز دلجویى خود**

**غـــــافل از خـــــــویش نمــــود و زبر و زیرم کرد**

**عمر را  پایـان رسید و یــــــــارم از در درنیـــامد*** قصّــــه‏ ام آخـــر شد و این غصّه را آخر نیامد**

**جام مرگ آمـد به دستم، جام مى هرگز ندیدم***سالها بر من گـــذشت و لطفى از دلبر نیامد**

**مرغ جان در این قفس بى بال و پر افتاد و هرگز***آنکــــه بایـــد این قفس را بشکند از در نیامد**

**عاشقــــانِ روى جانان، جمله بى نام و نشانند***نامــــــداران را هـــواى او، دمى بر سر نیامد**

**کاروانِ عشق رویش، صف به صف در انتظــارند*** با که گویـــم: آخر آن معشوق جان‏پرور نیامد**

**مردگان را روح بخشــد، عاشقان را جان ستاند***جاهلان را این‏چنین عاشق کشى باور نیامد **

**درد خواهم دوا نمی خواهم**
**غصه خواهم نوا نمی خواهم**
**عاشقم، عاشق مریض توأم**
**زین مرض من شفا نمی خواهم **
**من جفایت به جان خریدارم**
**از تو ترک جفا نمی خواهم **
**از تو جانا جفا وفا باشد **
**پس دگر من وفا نمی خواهم **
**تو صفای منی و مروه من **
**مروه را با صفا نمی خواهم **
**صوفی از وصل دوست بی خبر است**
**صوفی بی صفا نمی خواهم **
**تو دعای منی تو ذکر منی **
**ذکر و فکر و دعا نمی خواهم **
**هر طرف رو کنم توئی قبله**
**قبله! قبله نما نمی خواهم**
**هر که را بنگری فدائی توست**
**من فدایم فدا نمی خواهم**
**همه آفاق روشن از رخ توست **
**ظاهری، جای پا نمی خواهم**

تاثیر صوت قرآن بر نوزادان

آخرین یافته های روان شناسان حاکیست:

پخش صوت قرآن کریم برای نوزادان و کودکان به رشد مغزی آن ها کمک میکند.پژوهشگران معتقدند نوزادانی که صدای قرآن را میشنوند علاوه بر آرامش خاطر ، رشد مغزی سریع تری دارند و نیز شخصیت آنها زودتر تکامل میابد.

به گفته ی این گروه تحقیقاتی بهره گیری از صوت قرآن در آرام کردن نوزادان و کودکان و تاثیر آن بر امواجی که از مغز ساطع میشود در بالا بردن توانائی کودکان به اثبات رسیده است.

<<نشریه سروش وحی ،آبان82،ص29>>

همچنین نتایج یک پژوهش دیگر حاکی از آنست: صوت قرآن کریم درصد اشباع اکسیژن در نوزادان نارس را افزایش و تعداد تنفس و ضربان قلب را در این گروه از نوزادان کاهش می‌دهد.

خداوند در قرآن کریم می فرمایند:

«الا بذکر الله تطمیئن القلوب» **سوره رعد آیه 28 ** (آگاه شوید که تنها یاد خدا آرام بخش دلهاست)

«هو الذی انزل السکینه فی قلوب المومنین لیزدادوا ایمانا مع ایمانهم»**سوره فتح آیه 4 ** (او «خداوند» کسی است که آرامش را در دلهای مومنان نازل کرد تا ایمانی بر ایمانشان بیفزاید)

«اذ جعل الذین کفروا فی قلوبهم الحمیه حمیه الجاهلیه فانزل الله سکینه علی رسوله و علی الومنین»**سوره فتح آیه 26**("به خاطر آورید" هنگامی را که کافران در دلهای خود خشم و نخوت جاهلیت داشتند و"در مقابل" خداوند آرامش و سکینه خود را بر رسول خود و مومنان نازل فرمود)

 

وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(دفتر اول)

وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(دفتر دوم)

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) مأمور به این است که دعوتش را از نزدیکترین خویشاوندانش آغاز کند.

به حضرت خدیجه (سلام الله علیها) فرمودند که طعامی تدارک ببینند تا عموهایش را برای گفتگو در مورد رسالت و مأموریت خویش دعوت نمایند.میهمانان ایشان عبارتند از دخترها و پسرهای عبد المطلب و دیگر خویشاوندان نزدیکش که چهل نفر میشوند.

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) در حضور میهمانانش سخنش را آغاز کرد ولی ابولهب در میان صحبتهای ایشان دوید و با صدای بلند فریاد زد که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) جادوگر است و فرصت نداد که ایشان دعوتشان را مطرح کنند و میهمانان را متفرق و پراکنده ساخت.

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) برای بار دوم فرزندان عبد المطلب را به خانه اشان دعوت کردند و بعد از صرف غذا فرمودند:

<<من از طرف خداوند یکتا چیزی برای شما آورده ام که تا بحال کسی بهتر و پسندیده تر از آن نیاورده است.من برایتان خیر دنیا و آخرت ،که پسندیده ترین چیز است را ارمغان آورده ام.الله به من امر فرموده اند و بنده را مأمور ساخته اند که شما را به سویش دعوت کنم.چه کسی در بین شماست که مرا در این راه حمایت کند؟اولین فردی که مرا حمایت کند وصی و وزیر من خواهد بود>>

عموهای ایشان بعضی با خشم و بعضی با لبخندی تمسخر آمیز به هم اشاره کردند تا خانه ایشان را ترک کنند.

در این هنگام ناگهان حضرت علی (علیه السلام) فرزند ابوطالب که در آنزمان خردسال بودند، از کنار پدرش ابوطالب که سکوت اختیار کرده بود و تأسف میخورد بلند شد و با صدای کودکانه اما استوار و پر شورش با صدایی بلند فرمودند:

<<ای رسول و ای فرستاده خداوند؛ من یار و یاور شما هستم؛ با دوستانتان دوست و با دشمنانتان دشمن هستم>>

حاضران خندیدند ، به پیامبری که فقط کودکی در دعوتش او را یاری میکند و به ابوطالب که فرزندش با گستاخی در برابر بزرگان و پدرش اینگونه بانگ برداشته بود.

و اینگونه بود که باز حاضران متفرق شدند و حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم)و حضرت خدیجه (سلام الله علیها) و حضرت علی (علیه السلام)تنها ماندند.

فردا، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم)در حالیکه از انجام مأموریتش در دعوت از خویشان نزدیکش خشنود به نظر میرسید، از خانه بیرون آمد و از مردم خواست که برای شنیدن خبر فوق العاده مهمی از شهر خارج شوند و در بالای کوه صفا جمع شوند.در آن زمان در مکه رسم بود که وقتی کسی خبر بسیار مهمی داشت که با سرنوشتو زندگی ردم شهر مرتبط بود در کوچه و بازار شهر جار میزدند و مردم را برای شنیدن خبر به جایی دعوت میکردند و وقتی همه جمع میشدند خبر را به استحضار همگان میرساندند.

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) نیز طبق همین رسم عمل کردند.پس از اینکه مردم در محل مورد نظر جمع شدند حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) به بلندی کوه صفا رفتند و فریاد زدند:

<<ای مردم قریش، ای مردم قریش>> همه جای شهر پیچیده بود که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) در بلندی کوه صفا ایستاده است و مردم را فرا میخواند تا خبر مهمی را به گوش همگان برساند.

جمعیت زیادی از مکه بیرون آمدند و در بیرون شهر و صفا گرداگرد حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) جمع شدند:

-چه میگوئی؟ چه خبری داری؟

-<<اگر بگویم که لشکر دشمن در پشت این کوه کمین کرده و امشب بر شما میتازد باور میکنید؟>>

-آری باور میکنیم، که هرگز هیچ کس تو را به دروغ متهم نکرده است و ما نیز هیچگاه از تو دروغی نشنیده ایم.

-<<پس ای فرزندان عبدالمطلب! ای فرزندان عبد مناف ؛ ای بنی تیم ؛ ای بنی زهره؛ ای بنی اسد ؛ ای بنی مخزوم،شما را با خبر میسازم که عذابی عظیم و سخت در انتظار شماست.>>

الله مرا مأمور ساخته که خویشانم را از آن بهراسانم.من چیزی از شما نمیخواهم جز این که بگوئید : «لا اله الا اللّه »

ادامه دارد...