زن از درد به خود میپیچید.

به کنار خانه کعبه رفت و دست بدعا برداشت و اینگونه گفت:

-خداوندا،من بنده تو هستم و به تو ایمان آورده ام و هیچ گاه از حدود الهی فراتر نرفته ام.

و جدّم حضرت ابراهیم خلیل الله(علیه السلام) است که خانه کعبه را بنا کرد.

پروردگارا میدانم این پاک سرشتی که در وجود من است و با سخن گفتنش تنها مونسم گردیده است نشانه ای از عظمت و شکوه شماست.

آیا شما مرا با این درد تنها میگذارید؟ آیا پناهم نمیدهید؟

از شما درخواست میکنم که مرا یاور باشید در ولادت این هدیه آسمانی.

دعایش تمام شده بود و درخواستش را با تمام وجودش در پیشگاه پروردگار یکتایش بیان کرده بود.

به ناگاه دیوار خانه کعبه از هم باز شد .

او بی درنگ وارد شد و شکاف دیوار بسته شد.

کسانی که در آن مکان حضور داشتند انگشت به دهان به خانه کعبه خیره شده بودند.

به طرف درب خانه کعبه دویدند.

هر چه کردند در باز نشد .

نقل کوچه و بازار، وقوع این حادثه بود.

همه از حضرت فاطمه بنت اسد(سلام الله علیها) و شکافته شدن دیوار خانه خدا میگفتند.

از آن حادثه سه روز گذشت ،کسی نتوانست در خانه کعبه را بگشاید وهیچ اثری از حضرت فاطمه بنت اسد(سلام الله علیها) نبود.

روز چهارم فرا رسید.

بار دیگر خانه کعبه از همان جایی که بار قبل شکافته شده بود گشوده شد.

حضرت فاطمه بنت اسد(سلام الله علیها) با کودکی که در آغوش داشت از آن شکاف به بیرون آمد.

آن کودک کسی نبود جز امیر مومنان حضرت علی (علیه السلام).

حضرت فاطمه بنت اسد رو به مردم کرد و گفت:

همانا که خداوند متعال به من عطا کرد فضیلتی که تا این زمان به زنان بر گزیده پیش از من عطا نکرده بود.

فضیلتی برتر از فضیلتی که خداوند به آسیه و حضرت مریم (سلام الله علیها عطا فرمود.

من فرزندم را درون خانه کعبه به دنیا آوردم و سه روز تناول کردم  از میوه ها و غذاهای بهشتی.

وقتی که زمان خارج شدنم فرارسید از غیب ندا آمد:

-ای فاطمه ،فرزند گرامیت را "علی" بنام .همانا من هستم خداوند بلند مرتبه علی و او را با قدرت و جلال و عظمتم خلق کرده ام و از عدل خود در وجودش سرشته ام و نامش را از نام قدسی خود مشتق ساخته ام و امر کردم که در خانه کعبه متولد شود و او کسیست که بر بلندای خانه من اذان خواهد گفت و بتها را از بلندای کعبه به پایین خواهد انداخت و مرا به بی همتایی و بزرگواری یاد خواهد کرد.

منابع:

(از این امر پروردگار به فاطمه بنت اسد در دخول کعبه معظمه و نهى از مریم (سلام الله علیها ) از وضع حمل در بیت المقدس با توجه به شرافت مکه معظمه بر بیت المقدس شرافت فاطمه (سلام الله علیها ) بر مریم و شرافت على (علیه السلام ) بر عیسى (علیه السلام ) معلوم مى شود). شبهاى پیشاور، ص 473.

راوی حدیث شخصی است به نام یزید ابن قعنب که تمام علمای علم رجال او را فردی کذاب دانسته و معتقدند او مشرک بود و مشرک هم از دنیا رفته! علامه مجلسی از این شخص روایتی در کتاب بحار نقل نموده به این مضمون: «او می گوید روزی در کنار خانه کعبه نشسته بودم که دیدم فاطمه بنت اسد آمد در کنار کعبه ناگهان دیوار کعبه شکافته شد و او داخل گردید و سپس دیوار بهم پیوسته شد! من آنجا ماندم تا سه روز و بعد از سه روز دیدم بار دیگر دیوار شکافته شد و فاطمه بنت اسد در حالی که نوزادی در بغل داشت بیرون آمد! خبر به ابوطالب و محمد(ص) و دیگران دادند و آنها آمدند طفل را که به آغوش محمد(ص) دادند ناگهان طفل زبان گشود و به او گفت ای محمد بخوانم برای تو تورات! محمد گفت بخوان و طفل شروع به خواندن تورات نمود! آن گاه طفل گفت بخوانم برایت انجیل را! محمد(ص) گفت بخوان علی جان! و او خواند انجیل را! و سپس گفت ای محمد بخوانم قرآنی را که هنوز بر تو نازل نشده! گفت بخوان علی جان! و علی سه روزه شروع به خواندن قرآن کرد!... » اول اینکه خواندن تورات و انجیل روزها طول می کشیده و سه روز هم که معطل بوده چگونه راوی در این مدت تمام وقت آنجا مانده؟ دوم اینکه این چنین اتفاقی افتاده و طرف به کسی نگفته و منتظر می مونه که آخرش چی می شه؟ شخصا اگر من بود می رفتم و به همه خبر می دادم تا ببینیم مادر مولا چه می کرده اون جا! سوم اینکه چرا مردم عرب این حادثه بزرگ را هیچگاه به یاد نداشتند و در هیچ کجا شنیده نشده که پیامبر(ص) و یا علی(ع) از چنین واقعه ای نام ببرند؟ جالب اینجاست که مجلسی در جای دیگری از قول ابوطالب پدر علی(ع) روایت نموده که او فرموده پسرم علی در خانه خودم به دنیا آمده! حال ما حرف پدر علی را قبول کنیم یا یزید ابن قعنب را؟! در کل آیا این حدیث واقعیت داره.

موضوع تولد امیر المومنین(ع) در خانه کعبه از مسلّمات تاریخی و مورد تایید شیعه و اهل سنت است و از این نظر جای بحث و کلام ندارد. این مطلب در منابع مختلف شیعه و سنی و با سند های مختلف ذکر شده است و ضعیف بودن برخی راویان در برخی روایات، ضرری به این واقعیت نمی رساند. بر خلاف فرمایش شما این حادثه و جزئیات آن به علت عجیب بودن و بی نظیر بودنش از همان زمان مورد توجه و گفتگو بوده و در هنگام وقوع شاهدان و ناظران فراوانی داشته است و این دلیل بر منزلت خاص امیر المومنین و مادر گرامی اش در نزد خداوند است و اگر روایتی بر خلاف این واقعیت مطلبی بگوید در مقابل تعداد زیادی از روایات که بیانگر این حادثه مسلّم تاریخی است قابل اعتنا و توجه نمی باشد. حادثه در نوع خود به حدی شگفت آور بوده که سه روز انتظار کشیدن برای خروج مادر امیر مومنان از کعبه معظمه و روشن شدن وضعیت مادر بارداری که مهمان خاص پروردگار است امری عادی می نماید و حتی اگر مدت اقامت فاطمه بنت اسد در خانه خدا بیش از این هم به طول می کشید باز مردم در انتظار می ماندند. اما قرائت تورات و انجیل و قرآن که در روایت مورد پرسش مطرح شده مراد خواندن تمام این کتاب های آسمانی نیست تا نیاز به زمانی طولانی داشته باشد و علاوه بر این ظهور عجائب و کرامات و امور خارق العاده از امامان معصوم(ع) از همان اوان کودکی امری معمولی است و در تاریخ زندگی همه اولیای الهی این مطلب بیان شده است.

منبع:

http://www.shamsa-co.org/component/content/article/74-faq/358-imamali-mecca

 

یکى از خصوصیاتى که حضرت على(علیه السلام) به آن ممتاز گشته است، محل و مکان ولادت ایشان است که هیچ مخلوقى از آدم تا خاتم به آن ممتاز نگشته است. 

هنگام ولادت حضرت عیسى(علیه السلام)، مریم (علیها السلام) در بیت المقدس بود که ندایى غیبى او را مأمور ساخت تا از مسجد خارج شود: «أُخْرُجِى عَنِ الْبَیْت فَإِنَّ هَذِهِ بَیْتُ الْعِبَادَةِ لاَ بَیْتُ الْوِلادَةِ»; [1] از بیت المقدس بیرون برو که این جا خانه عبادت است، نه مکان ولادت. ولى زمانى که ولادت با سعادت على (علیه السلام)نزدیک شد، مادرش فاطمه بنت اسد به داخل خانه خدا دعوت شد. [2] 

فاطمه بنت اسد در کنار کعبه مشغول دعا شد و از خداوند خواست تا درد زایمان را بر آو آسان گرداند، که یک باره دیوار خانه کعبه شکافته شد و ندایى برخاست: «یا فَاطِمَةَ أُدْخُلِى الْبَیْتَ»; اى فاطمه، به خانه داخل شو. فاطمه داخل خانه شد و دیوار به حالت اولیه برگشت و موجب تعجب همگان گردید.

فاطمه بنت اسد، سه روز در اندرون کعبه ماند. اهل مکه از روى تعجب و حیرت در کوچه ها و بازارها این قصه را نقل مى کردند تا روز چهارم رسید. پس همان جایى که قبلاً شکافته شده بود، دوباره شکافته شد و فاطمه بنت اسد در حالى از خانه خدا بیرون آمد که فرزندش على بن ابى طالب را در آغوش خویش داشت... . [3]

ولادت حضرت على(علیه السلام) را در خانه کعبه، عموم محدثان و مورخان شیعه و دانشمندان علم انساب در کتاب هاى خود نقل کرده اند. در میان دانشمندان اهل تسنن نیز گروه بسیارى به این حقیقت تصریح کرده و آن را یک فضیلت بى نظیر خوانده اند. [4] حاکم در مستدرک مى گوید: «ولادت على(علیه السلام) در کعبه به طور تواتر به ما رسیده و کسى پیش از او یا بعد از او در کعبه متولد نشده است». [5]

شبلنجى در نورالابصار از ابن صباغ نیز نقل مى کند که حضرت على(علیه السلام)در مکه داخل بیت الحرام متولد شد و آن گاه مى گوید: «وَ لَمْ یُولَد فِى البَیتِ الحَرامِ قَبلَهُ أَحدٌ سِواهُ»; [6] قبل از حضرت على(علیه السلام)، احدى غیر از او در خانه کعبه متولد نشد.

پاورقی

[1] الامام على، احمد الرحمانى الهمدانى، ص 366، ح 18، (المنیر للطباعة و النشر، تهران، 1417 هـ ق); اللمعة البیضاء فى شرح خطبة الزهرا، محمد على بن احمد القراچه داغى التبریزى الانصارى، ص 221، (دفتر نشر الهادى، قم، 1418 هـ ق).

[2] بحارالانوار، علامه مجلسى، ج 35، ص 23، ح 17، (مؤسسة الوفا، بیروت); روضة الواعظین، محمد بن حسن فتال نیشابورى، ص 81، (انتشارات رضى، قم).

[3] منتهى الامال، شیخ عباس قمى، ج 1، ص 274 ـ 273، باب سوم، فصل اول (ولادت)، (مؤسسة انتشارات هجرت، قم).

[4] فروغ ولایت، استاد جعفر سبحانى، ص 16 ـ 15، بخش اول، (مؤسسه امام صادق(علیه السلام)، 1374 هـ ش).

[5] مستدرک، حاکم نیشابورى، ج 3، ص 483، (دارالمعرفه، بیروت).

[6] نورالابصار، شبلنجى، ص 85، نشر دارالکتب العلمیة، بیروت.