جلوه میکند در ماه.

وقتی مهمان مهتاب میشوی ...شب سکوت میکند(چه آرامشی دارد نور مهتاب در تاریکی مطلق شب) در مقابل نور علی نور ...آیا ماه جلوه ای از خداوند نیست؟

جلوه میکند در خورشید.

آنزمان که نور از پشت کوهها به گرما میهمانت میکند...دستان گرم و روشنی بخشش زندگی میبخشد...ذوب میکند یخ وجود عالم را....آیا خورشید جلوه ای از خداوند نیست؟

وَمِنْ آیَاتِهِ اللَّیْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ  لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَهُنَّ إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ     ***سوره مبارکه فصلت-آیه37   ***

از نشانه‏ هاى [ربوبیت و قدرت] او شب و روز و خورشید و ماه است ؛ نه براى خورشید سجده کنید و نه براى ماه ، براى خدایى که آنها را آفرید ، سجده کنید ، اگر فقط خواهان پرستش او هستید؛«37»

جلوه میکند در آب.

روشنی بخش است و حیات بخش...چه با سخاوت است و زلال ...هر چه آلوده باشی...چه در ظاهر ...چه در باطن...زلالت میکند باران...جلایت میدهد این رود...به دریا میرسی آخر...آیا آب جلوه ای از خداوند نیست؟

جلوه میکند در گیاه.

چه سخاوتی دارد درخت...میوه هم که ندارد...لااقل سایه اش را دریغ نمیکند...و برگهای سبزش ...زندگی هدیه میدهند به من ،به تو ،به ما...چقدر گیاهان بوی طراوت میدهند...و گندم چه حس عجیبی دارد وقتی نان میشود...آیا گیاهان جلوه ای از خداوند نیستند؟

جلوه میکند در کوه.

مظهر استقامت را میگویم...استوار بر افراشته شده...ابرها را گاهی میهمان خود میکند ...تا در مقابل؛ باران و برفشان را به او ببخشند...و کوه چه سخاوتمندانه ما را سر سفره های آبش دعوت میکند... و سنگهایش پر از نعمت است...سنگهایی که مانند فرزندانش سالها در خود پرورانده و اکنون بزرگ شده اند(سنگ آهن،مس،طلا،....) ...آیا کوه جلوه ای از خداوند نیست؟

جلوه میکند در فصول.

انگار روز رستاخیز است...مرده ها زنده میشوند...بوی زندگی می آید...آخر بهار است...پژ مردگی و افسردگی جای خودش را به طراوت و شادابی میبخشد...سرما کم کم رخت بر میبندد...قیامت را برخ میکشد...همانطور که پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم)فرمودند:

«اِذا رَأَیتُم الرَّبیعَ فَأَکْثِروا ذِکرَ النُّشورِ؛ هر وقت بهار را دیدید، بسیار از قیامت یاد کنید»

و تابستان و پاییز و زمستان...هر کدام عالمی دارند...و هر کدام تحفه ای...آیا فصول جلوه ای از خداوند نیستند؟

و اما جلوه خداوند در انسان.

و چه نیکو آفرید از خاک...اشرف مخلوقات را...چه ظرافتی و چه حکایتی...چقدر عظمت خداوند نمایان میشود وقتی نگاهی به سر انگشتانت می اندازی ...آیا وجود خداوند را در خود احساس نمیکنید؟...آیا جلوه ای از خداوند را در خود نمیبینید؟...خداوند همین جاست؟...به خودمان نگاه کنیم...خود آییم تا خدا را ببینیم(خدا=خود+آ=به خود بیا)...

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ***سوره مبارکه تین-آیه4***

[که] براستى انسان را در نیکوترین اعتدال آفریدیم **4**

هُوَ الَّذِی خَلَقَکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ یُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ ثُمَّ لِتَکُونُوا شُیُوخًا وَمِنکُم مَّن یُتَوَفَّى مِن قَبْلُ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّى وَلَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ***سوره مبارکه غافر-آیه67***

او همان کسى است که شما را از خاکى آفرید سپس از نطفه‏اى آنگاه از علقه‏اى و بعد شما را [به صورت] کودکى برمى‏آورد تا به کمال قوت خود برسید و تا سالمند شوید و از میان شما کسى است که مرگ پیش‏رس مى‏یابد و تا [بالاخره] به مدتى که مقرر است برسید و امید که در اندیشه فرو روید**67**

خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ***سوره مبارکه تغابن-آیه3***

 لطفا در صورت کپی برداری ،منبع ذکر گردد.شایگان.