*بهار آمد جوانی را پس از پیری زسر گیرم*

*کنار یار بنشینم زعمر خود ثمر گیرم*

*بگلشن باز گردم با گل و گلبن در آمیزم*  * بطرف بوستان دلدارمهوش راببرگیرم*

*خزان وزردی آنرانهم درپشت سرروزی*  *که در گلزارجان ازگل عذارخودخبرگیرم*

*پر و بالم که دَردِی از غم دلدار پرپر شد *   *بفروردین بیاد وصل دلبر بال و پر گیرم*

*بهنگام خزان در این خراب آباد بنشستم*  *بهار آمد که بهر وصل او بار سفر گیرم*

*اگر ساقی از آن جامی که بر عشاق افشاند*

*بیفشاند بمستی از رُخ او پرده بر گیرم*

*من خراباتیم از من  سخن  یار مخواه*
*گنگم از گنگ پریشان شده گفتارمخواه*

*من که با کوری ومهجوری خود سرگرمم*
*از چنین کور تو بینایی و دیدار مخواه*

*چشم بیمار تو بیمار نمودست مرا*
*غیر هذیان سخنی از من بیمار مخواه*

*باقلندر منشین گر که نشینی هرگز*
*حکمت و فلسفه وآیه و اخبار مخواه*

*مستم از باده ی عشق تو و از مست چنین*
*پند مردان جهان دیده و هشیار مخواه*

این عید سعید ، عید حزب الله است * *  دشمن ز شکستِ  خویش آگاه است

      چون پرچم جمهوری اسلامــی ما **جـاوید به  اســمِ اعظمِ"الله" اسـت

این عید سعید، عید اسعد باشد  **  ملت به پناه لطف احمد  باشد

     بر پرچم جمهوری اسلامــی ما   **تمثال مبارک محمد باشد

*********************

جمهوری اسلامی ما جاوید است **  دشمن ز حیاتِ خویش نومید است

      آن روز که عالم ز ستمگر خالی است  **  ما را و همه ستمکشان را عید است

جمهوری ما نشانگرِ اسلام است **افکار پلیدِ فتنه جویان خام است

      ملت به ره خویش جلو می تازد  ** صدام به دست خویش در صد دام است