وقتی حس میکنم دور شده ام،میهمانش میشوم،مگر نه اینکه تمام روزها روز خداست و تمام ماه ها ماه خدا،ماه میهمانی خدا بهانه است،بهانه ای برای دعوت ما به سوی خودش ؛بسوی نور.
همیشه پنجره ای روبه خدا باز میشود و این خداست که همیشه جاری است.دعا که میکنی ،پنجره ای باز میشود و خدا میهمانت میشود.
پرواز کن.
تو اکنون پروانه ای و خدا جاریست.
و دشتی سبز در انتظار بالهایت.
فاصله خواسته هایمان تا اجابت؛فاصله پیشانیمان تا زمین است.
خالص که باشی،سجده هایت بوی اجابت میدهند.
نزدیکترین جا به خدا،دور نیست!
نزدیکترین جا به خدا ،نزدیکترین لحظه حضور خدا در قلب توست.
وقتی که حس میکنی خداوند با آن همه عظمتش در قلب کوچکت جا گرفته است.
وقتی که میبینی خداوند با این همه عظمتش قلب حقیرت را با نور وجودش روشن ساخته و تو را لایق دانسته.
وقتی همه خوابند ،راحت بخوان؛خداوند بیدار است و میشنود صدایت را.
خدا آنقدر مهربان است که همیشه کنار توست،پس دعا کن ،تو همیشه کنار خدا باشی نه او کنار تو.
کشتیمان که میشکند خالص میخوانیم خدا را.
کاش کشتیمان نشکند ولی؛حال کشتی شکستگان داشته باشیم.
وقت رحمتت...
کسی نیست...
تنها تو هستی و...مناجاتهایم...
خداوندا...میخواهم میهمانت باشم...
