مساله تساوی عمومی همه افراد ،قبایل و ملل و حذف تمایزات و اختصاصات نسبی،حسبی،نژادی،وطنی،طبقاتی و غیره به صورت یک توصیه اخلاقی در لباس تعبیرات و بیانات ادبی و عاطفی نیست.در بیانه های گردانندگان سازمانهای بین المللی ،بخصوص در اعلامیه جهانی حقوق بشر بارها دیده ایم که این مساله در خلال پند و اندرزهای معلم وار یا سیاستمدارانه مطرح میشود که غالبا مقصود از بشر،سفید پوست و آنهم سفیدهای خیلی سفید است نه عامه انسانها.
مساله تساوی عمومی همه انسانها در اسلام بصورت یک واقعیت عینی و علمی و قطعی بیان شده است.این تساوی بر مبنای فلسفه علمی و یک مکتب فکری و اعتقادی استوار است.
برابری و هم طرازی همه افراد و همه اجتماعات و ملل طرحی که اسلام آنرا پیشنهاد کند و یا دستوری اخلاقی که مردم را به پیروی از آن بخواند و یا آرزوئی انسانی که تحقق آنرا در آظینده برای مصالح زندگی بشر مفید و بخاطر استقرار صلح و دوستی میان همه لازم شمارد نیست،بلکه اسلام بر اساس یک جهانبینی فلسفی و علمی میخواهد بگوید که انسانها همه با یکدیگر برابرند نه ااینکه باید برابر باشند و این یک واقعیت طبیعی و علمی است نه یک آرزوی اخلاقی و یا عاطفی معلول تلطیف و تزکیه روح.؛یک حقیقت است،یک واقعیت،نه یک مصلحت.
یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ
اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم، و شما را تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید [و اینها ملاک امتیاز نیست]، قطعا ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست.بیتردید خداوند داناى آگاه است.
پیامبر اسلام حضرت محمد (صلىاللهعلیهوآله وسلم) میفرمایند:خدا،کبر و غرور را که از خصوصیات بت پرستان بود و نیز عادت فخر فروشی به اجداد را از میان برد زیرا بشر از آدم و حوا بوجود آمده و آدم از خاک آفریده شده است.
