باسلام.شايد حرفهايم کليشه ي وتکراري باشد.ولي چه کنم که وظيفه ست .او رفت وکوله باري از خاطرات برايمان گذاشت تا به خود بيايم وتلنگري باشد دراين هياهوي زمان برگوش هايمان تاشايد کمي به خود بيايم وبفهميم وبدانيم چه کسي را به چه قيمتي از دست داده ايم آيا ميتوانيم باخاطرات جاي خالي او را پر کنيم؟آيا براي او همنفس خوبي بوديم؟آيا براي او دوست وهمرزم و همدرد خوبي بوديم؟آيا براي او *** خوبي بوديم؟کاش.....کاش....کاش....(؟)به کام پدر بوديم نه ديگران................ولي يقين دارم او به معناي واقعي پدر است و عاشق(؟) ودعا گوي همه...(التماس دعا)
