میلاد میمون و مبارک بی بی دو عالم، نور دیده پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) و سرور زنان عالم حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) را به عموم مسلمانان جهان ،بخصوص مادران بزرگوار تبریک عرض مینمایم.

خداوند متعال در فرامین و دستوراتی که  به  انسان میدهد در عین اینکه راه و مسیر مشترکی برای زن و مرد مشخص کرده است اما در مواردی راه های ویژه و خاصی نیز برای انسانها در نظر گرفته است.

برای مثال وقتی در مورد احترام به والدین به انسان سفارش میکند ، برای گرامیداشت و مطسرح کردن مقام زن ، نام مادر را بصورت جداگانه مطرح میکنند.خداوند در قرآن کریم میفرمایند:

اِمّا یَبلُغَنّ عِندک الکِبَر احَدُهُما او کِلاهما فلا تَقُل لهما اُفٍ و لا تَنهَرهُما و قُل لَهُما قولاٌ کریماٌ***سوره مبارکه اسراء -آیه 23***

اگر یکى از آن دو یا هر دو، در کنار تو به سالخوردگى رسیدند به آنها حتى «اوف‏» مگو و به آنها پرخاش مکن و با آنها سخنى شایسته بگوى .

ودر آیه ای دیگر از قرآن کریم میفرمایند:

و وصّینا الانسانَ بِوالدیهِ احساناٌ***سوره مبارکه احقاف-آیه 15***

ما سفارش کردیم به انسان که احسان را نسبت ‏به پدر و مادر فراموش نکند(15)

وقَضى ربُّک الاّ تعبُدوا الا ایاهُ و بالوالدَینِ احسانا***سوره مبارکه اسراء-آیه23***

و انسان را نسبت ‏به پدر ومادرش به احسان سفارش کردیم.(23)

و در جایی دیگر خداوند متعال نیکی به پدر و مادر را بعد از عبادت و پرستش پروردگار سفارش میکند.

پروردگار تو مقرر کرد که جز او را مپرستید و به پدر ومادر خود احسان کنید.

انِ اشکُر لی و لِوالدیکَ***سوره مبارکه  لقمان-آیه 14***

شکرگزار من و پدر و مادرت باش.

آیاتی که خداوند در قرآن کریم در مورد حق شناسی و نیکی به والدین فرموده اند به دو دسته تقسیم میشوند:

دسته اول آیاتی است که  احسان و نیکی به پد رو مادر را بصورت مشترک بیان میکند و نیکی به والدین را سفارش میکند.

دسته دوم آیاتی است که مخصوص و ویژه حق شناسی و نیکی به مادر است.

و خداوند هر گاه که در قرآن در مورد پدر حکمی خاص میفرمایند فقط به منظور گفتن وظیفه است.

وعلى المولودِ له رزقُهُنَّ و کِسوَتُهُنَّ بِالمَعروف***سوره مبارکه بقره-آیه 233***

خوراک و پوشاک مادران به طور شایسته به عهده پدر فرزند است.

با وجود اینکه  در قرآن کریم از پدر و مادر بصورت مشترک تجلیل شده است  اما زمانی که میخواهد از زحمات والدین صحبت به میان آورد تنها از زحمات مادر میگوید و نام مادر را بالاخص یاد میکند، نه پدر.

و وصّینا الانسانَ بِوالدیه احساناٌ حَملتهُ امُّه کرهاٌ و وضَعته کرها وحَملُه و فِصالُه ثلاثون شهرا***سوره مبارکه احقاف-آیه 15***

از زحمات سی ماهه مادر یاد میکند  و یاد آور این موضوع میشود که دوران حاملگی ،زایمان و دوره شیرخوارگی  چه مقدار دشوار و پر زحمت است. و از اینها به عنوان خدمات مادر یاد میکند و در کنار آن خداوند هیچگونه اشاره ای به اینکه پدر زحمتی متحمل شده است  ندارد.