**دست آن شیخ ببوسیـــــد که تکفیرم کرد**
**محتسب را بنوازیــــــــد کــــــــــــه زنجیرم کرد**
**معتکف گشتــم از این پس، به در پیر مغان**
**که به یک جرعه مى از هر دو جهان سیرم کرد**
**آب کوثر نخــــــــــــــورم، منّت رضوان نبرم**
**پرتــــــــــــو روى تو اى دوست، جهانگیرم کرد**
**دل درویش به دست آر کــه از سرّ اَلَست**
**پـــــــــــــــــــــرده بـرداشته، آگاه ز تقدیرم کرد**
**پیر میخانه بنــــازم که به سر پنجه خویش**
**فــــــــــانیـــم کرده، عدم کـرده و تسخیرم کرد**
**خادم درگه پیرم کـــــــــــه ز دلجویى خود**
**غـــــافل از خـــــــویش نمــــود و زبر و زیرم کرد**
**عمر را پایـان رسید و یــــــــارم از در درنیـــامد*** قصّــــه ام آخـــر شد و این غصّه را آخر نیامد**
**جام مرگ آمـد به دستم، جام مى هرگز ندیدم***سالها بر من گـــذشت و لطفى از دلبر نیامد**
**مرغ جان در این قفس بى بال و پر افتاد و هرگز***آنکــــه بایـــد این قفس را بشکند از در نیامد**
**عاشقــــانِ روى جانان، جمله بى نام و نشانند***نامــــــداران را هـــواى او، دمى بر سر نیامد**
**کاروانِ عشق رویش، صف به صف در انتظــارند*** با که گویـــم: آخر آن معشوق جانپرور نیامد**
**مردگان را روح بخشــد، عاشقان را جان ستاند***جاهلان را اینچنین عاشق کشى باور نیامد **
**درد خواهم دوا نمی خواهم**
**غصه خواهم نوا نمی خواهم**
**عاشقم، عاشق مریض توأم**
**زین مرض من شفا نمی خواهم **
**من جفایت به جان خریدارم**
**از تو ترک جفا نمی خواهم **
**از تو جانا جفا وفا باشد **
**پس دگر من وفا نمی خواهم **
**تو صفای منی و مروه من **
**مروه را با صفا نمی خواهم **
**صوفی از وصل دوست بی خبر است**
**صوفی بی صفا نمی خواهم **
**تو دعای منی تو ذکر منی **
**ذکر و فکر و دعا نمی خواهم **
**هر طرف رو کنم توئی قبله**
**قبله! قبله نما نمی خواهم**
**هر که را بنگری فدائی توست**
**من فدایم فدا نمی خواهم**
**همه آفاق روشن از رخ توست **
**ظاهری، جای پا نمی خواهم**
